domingo, 23 de novembro de 2008

ALGO QUE DECIR

Bueno, despois de todo este tempo traballando, traballando.... ensaiando, temos algo de que sentirnos orgullosos todos os componentes da asociación, músicos, directivos, currantes...etttccc.
Penso que valeu a pena, coa independencia do premio acadado, claro que si te recoñecen o traballo sempre senta mellor. As outras bandas teñen moita experiencia en concursos e nós a verdade é que ninguna.
Cando rematamos a nosa actuación moita xente que non coñecia felicitoume, ninguén sabia que tiñamos esta GRAN banda de música en Narón. Mirar para todos vós e ver a concentración, o interese e sobre todo a forma de facer a música foi algo que penso que non vou a olvidar nunca.
Quero transmitir a miña enoraboa a todos e que disfrutemos do momento, e recordade sempre a ilusion e as ganas de facer música no momento da actuación.
A vida de todos nós seguirá camiñando pero sempre estara no noso pensamento o 22 de novembro de 2008.
Como xa vos dixe é para min unha verdadeira honra compartir con todos vós este momento.

11 comentarios:

Anónimo dixo...

Agora calquera cousa que poñamos despois disto sería pouco ó seu lado. A nós tampouco se nos esquecerá os nervioso que estabas jeje e que fuches ti o que nos fixo sentir así a música.
Gracias pola túa paciencia.

¡¡que no se sepa que tenemos miedo!!

gabriel dixo...

eu do dia de onte vou recordar para sempre algunhas cousas:
- o ben que saiu
- o ben que o pasei e disfrutei tocando
- e nervios nervios nervios...

jajajajj.

se podria decir que la paciencia que este hombre tiene es infinita.

saludos

Lucia dixo...

paquito...que decirte...que otra vez casi nos haces llorar!! al menos a mi...jeje
Personalmente me siento muy afortunada por tenerte al frente de la agrupacion, creo que realizas muy buen trabajo y mucho de lo conseguido se debe a ti, a tu paciencia, a tus ganas de trabajar con nosotros y de hacer musica juntos.

gracias a paco y a la directiva por creer en nosotros siempre y darnos tantisimo apoyo, sois todos estupendos :)

Espero que esto siga funcionando asi durante muchisimo tiempo.

Astray dixo...

Paquito pocas personas consiguen dejar sin palabras a Astray.
Podria pasarme horas comentando aqui pero ... creo que sobran las palabras.
Hace unos instantes stava biendo la gravacion d mi camara de vents y me encanto.
ME siento orgulloso de tenerte como profesor, director, y sobre todo de tenerte como amigo, xq gracias a ti se loq es vivir y disfrutar de la musica.



GRacias PACO.

Anónimo dixo...
Este comentario foi eliminado por un administrador do blog.
Anónimo dixo...

Son tantas cousas as que neste fin de semana sentimos, tantas emocións xuntas e todo tan dificil de plasmalo nun par de frases ...

Sinceramente, para nos, é un orgullo formar parte da Xove Banda de Narón e facer música ó lado de xente tan fantástica coma todos vos, baixo a batuta de alguén coma ti; e un verdadeiro honor, Paco.

Noraboa outra vez máis e que isto sexa o comenzo de moitas celebracións.

Anónimo dixo...

Ahí es donde estamos, lo bueno esque este tiempo hemos encaminado una forma de estudiar las obras que nos va a ayudar mucho en el futuro si seguimos en ese plan...

gracias paco!!

Iván Fernández Coba dixo...

Hace unos dias, actualizaste el blog con unas frases de Karajan. Que gran razón tenía cuando dijo que detrás de la música, de la auténtica música, había auténticas personas, no notas. Y yo digo, lo que paso el sábado no fueron notas, el auditorio de Galicia se llenó con nuestra MÚSICA, la que todos disfrutamos, y detrás de la que está el esfuerzo de unas grandísmas personas, porque eso es lo que sois todos y cada uno de vosotros. No sabría por donde empezar a agradecer. Quizás lo mejor sería: Gracias por ser como sois, y por supuesto, gracias a ti, Paco, porque cuando todos estabamos desanimados y con miedo nos hiciste pensar que lo realmente importante allí no era tocar vents mejor que Ribadumia, o llevar tal o cual premio, sino subir al escenario a disfrutar y compartir nuestra MÚSICA. Disfrutar del momento, un momento único.
Ha sido un placer compartirlo contigo y con todos vosotros. Volveremos a tocar, e incluso podemos volver al certamen el año que viene, pero lo que vivimos el sábado es irrepetible y la emoción y la MÚSICA que irradiamos, lo que sentimos allí arriba TODOS JUNTOS es algo que nadie NUNCA NOS PODRÁ ARREBATAR, Y ES NUESTRO MEJOR PREMIO.
Gracias Paco.

Anónimo dixo...

O L ÉÉÉ!!!! así se habla,,,eje
muxas felicidades a T O D @ S !!

Anónimo dixo...

Que dicir... a verdade e que non me atrevin a ver ningunha banda por si acaso...e cando me contaron antes de tokar que un rapaz de 12 anos facia o solo de vents del garbí dixen...esta e a miña morte..xDD
pero vendo as karas de todos no escenario, casi sen pestañear pra que non nos penalizaran, a maxima concentracion de todos e cada un de nos...a directiva en pe aplaudindo a banda mentras baixava o telón... a verdade e que foi fermoso e que enchelle o corazon a calquera..
Paco moitas gracias pola paciencia que tes con todos e cada un de nos e por facernos sentir a musica mais aló do papel no atril.
Un saúdo a todos e despidome dicindo.

¡¡¡¡Que viva a xove banda de Narón!!!!!!!!

PD: cando me rexistrei no blog penso que debia estar borracho porque non consigo lembrar a contraseña..xD

Anónimo dixo...

no tengo nada que decir.
estoy con todo@s vosotr@s.

Arquivo do blog